EKG R.38 JEDNOLITE PRZEPISY DOTYCZĄCE HOMOLOGACJI TYLNYCH ŚWIATŁÓW PRZECIWMGIELNYCH DLA POJAZDÓW O NAPĘDZIE SILNIKOWYM I ICH PRZYCZEP

„Tylne światło przeciwmgielne” oznacza światło stosowane w celu zwiększenia widoczności pojazdu od tyłu poprzez wysyłanie czerwonego sygnału o większej intensywności niż tylne (boczne) światła pozycyjne;

Do niniejszego regulaminu zastosowanie mają definicje podane w regulaminie nr 48 i serii poprawek do tego regulaminu obowiązujących w momencie składania wniosku o udzielenie homologacji typu.

„Tylne światła przeciwmgielne różnych typów” oznaczają światła, które różnią się między sobą pod takimi istotnymi względami, jak:

– nazwa handlowa lub znak towarowy;

– charakterystyki układu optycznego (poziomy natężenia, kąty rozsyłu światła, kategoria żarówki, moduł źródła światła itp.).

NATĘŻENIE EMITOWANEGO ŚWIATŁA

Natężenie światła emitowanego przez każdą z dwóch próbek nie może być mniejsze niż wartości minimalne i nie większe niż wartości maksymalne określone poniżej i jest mierzone w odniesieniu do osi odniesienia w kierunkach przedstawionych poniżej (wyrażone w stopniach kątowych z oś odniesienia).

Natężenie wzdłuż osi H i V, między 10 w lewo i 10 w prawo oraz między 5 w górę i 5 w dół, nie może być mniejsze niż 150 cd.

Natężenie światła emitowanego we wszystkich kierunkach, w których można zaobserwować światło(-a), nie może przekraczać 300 cd na światło.

W przypadku pojedynczego światła zawierającego więcej niż jedno źródło światła, światło musi być zgodne z minimalnym wymaganym natężeniem w przypadku awarii jednego źródła światła, a gdy wszystkie źródła światła są włączone, maksymalne natężenia nie mogą zostać przekroczone.

Powierzchnia widoczna w kierunku osi odniesienia nie może przekraczać 140 cm2.

Załącznik 3 zawiera szczegółowe informacje na temat metody pomiaru, którą należy zastosować w przypadku wątpliwości.

PROCEDURA TESTOWA

Wszystkie pomiary przeprowadza się przy użyciu bezbarwnych lamp wzorcowych typów przewidzianych dla danego urządzenia, ustawionych tak, aby wytwarzały normalny strumień świetlny przewidziany dla tych typów lamp.

Wszystkie pomiary na lampach wyposażonych w niewymienne źródła światła (żarówki i inne) należy wykonywać odpowiednio przy napięciu 6.75 V, 13.5 V lub 28.0 V.

W przypadku źródeł światła zasilanych ze specjalnego zasilacza powyższe napięcia probiercze należy przyłożyć do zacisków wejściowych tego zasilacza. Laboratorium badawcze może wymagać od producenta specjalnego zasilacza potrzebnego do zasilania źródeł światła.

Należy określić granice powierzchni widocznej w kierunku osi odniesienia urządzenia sygnalizacji świetlnej.

LISUN następujące przyrządy w pełni spełniają JEDNOLITE PRZEPISY ECE R.38 DOTYCZĄCE HOMOLOGACJI TYLNYCH ŚWIATŁÓW PRZECIWMGIELNYCH DLA POJAZDÓW Z NAPĘDEM SILNIKOWYM I ICH PRZYCZEP

Tagi:ECE R.38 , LSG-1950 , LSG-1950S