Załącznik 14 ICAO, tom I, rozdział 5, rozdział 6

Światła przeszkodowe małej intensywności – Charakterystyka 6.3.23 Światła przeszkodowe małej intensywności na obiektach stałych.
Typy A i B muszą być światłami stałymi koloru czerwonego

6.3.24 Światła przeszkodowe niskiej intensywności Typu A i B powinny być zgodne ze specyfikacjami zawartymi w Tabeli 6-3.

6.3.25 Światła przeszkodowe niskiej intensywności typu C, umieszczone na pojazdach związanych z sytuacjami awaryjnymi lub związanymi z bezpieczeństwem, muszą migać na niebiesko, a światła umieszczone na innych pojazdach muszą migać na żółto.

6.3.26 Światła przeszkodowe małej intensywności. Typ D wyświetlany na pojazdach typu follow-me musi migać na żółto.

6.3.27 Światła przeszkodowe niskiej intensywności Typu C i D powinny być zgodne ze specyfikacjami zawartymi w Tabeli 6-3.

6.3.28 Światła przeszkodowe niskiej intensywności na obiektach o ograniczonej możliwości poruszania się, takich jak mosty lotnicze, muszą być koloru stałego w kolorze czerwonym. Intensywność świateł powinna być wystarczająca do zapewnienia widoczności, biorąc pod uwagę intensywność sąsiednich świateł i ogólne poziomy oświetlenia, na tle których byłyby normalnie
oglądane.

6.3.29 Światła przeszkodowe niskiej intensywności na obiektach o ograniczonej możliwości poruszania się muszą być co najmniej zgodne ze specyfikacjami dla świateł przeszkodowych niskiej intensywności. Wpisz A, w Tabeli 6-3.

Charakterystyka światła przeszkodowego o średniej intensywności

6.3.30 Światła przeszkodowe średniej intensywności, Typu A, muszą być światłami błyskowymi koloru białego, Typu B, światłami migającymi, koloru czerwonego, a Typu C, światłami stałymi, koloru czerwonego.

6.3.31 Światła przeszkodowe średniej intensywności. Typy A, B i C powinny być zgodne ze specyfikacjami w Tabeli 6-3.

6.3.32 Światła przeszkodowe średniej intensywności. Typy A i B. umieszczone na obiekcie będą migać jednocześnie.
Światło przeszkodowe o dużej intensywności – Charakterystyka

6.3.33 Światła przeszkodowe wysokiej intensywności typu A i B muszą być światłami błyskowymi koloru białego.

6.3.34 Światła przeszkodowe wysokiej intensywności Typu A i B muszą być zgodne ze specyfikacjami zawartymi w Tabeli 6-3.

6.3.35 Światła przeszkodowe wysokiej intensywności typu A, umieszczone na obiekcie, muszą migać jednocześnie.

6.3.36 Zalecenie. – Światła przeszkodowe wysokiej intensywności typu B, wskazujące obecność wieży podtrzymującej
przewody napowietrzne, kable itp. powinny migać sekwencyjnie; najpierw środkowe światło, drugie górne światło i ostatnie dolne światło. Odstępy między błyskami świateł powinny być zbliżone do następujących proporcji:

Interwał między błyskami
Stosunek czasu cyklu

światło środkowe i górne
1/13

górne i dolne światło
2/13

światło dolne i środkowe
10 / 13.

Intensywność efektywna, określona zgodnie z Podręcznikiem projektowania lotnisk. Część 4.

Rozproszenie wiązki definiuje się jako kąt między dwoma kierunkami w płaszczyźnie, dla której intensywność jest równa 50% dolnej wartości tolerancji intensywności pokazanej w kolumnach 4.5 i 6. Wiązka nie musi być symetryczna względem kąta elewacji, przy którym występuje szczytowa intensywność.

Kąty elewacji (pionowe) odnoszą się do poziomu.

Natężenie w dowolnym określonym poziomym promieniu jako procent rzeczywistego szczytowego natężenia w tym samym promieniu podczas pracy przy każdym z natężeń przedstawionych w kolumnach 4, 5 i 6.

Intensywność w dowolnym określonym poziomym promieniu jako procent dolnej wartości tolerancji intensywności pokazanej w kolumnach 4, 5 i 6.

Oprócz określonych wartości, światła muszą mieć wystarczającą intensywność, aby zapewnić widoczność przy kątach elewacji między ±0 a 50.

Szczytowe natężenie powinno znajdować się na około 2.5 pionie.

Szczytowa intensywność powinna być zlokalizowana na około 17 pionie. fpm-miga na minutę; N/A-nie dotyczy

LISUN następujące instrumenty w pełni spełniają wymagania załącznika 14 ICAO, tom I, rozdział 5, rozdział 6

Tagi:LSG-1950 , LSG-1950S