Ocena wskaźnika palności rozżarzonego drutu za pomocą testera rozżarzonego drutu

Połączenia tester drutu żarowego służy do symulowania zapłonu materiałów izolacyjnych lub innych palnych elementów wewnątrz sprzętu, które mogą zapalić się z powodu gorącego drutu lub gorącego elementu. W pewnych warunkach, takich jak prądy zwarciowe przepływające przez przewody, przeciążenia komponentów i słabe styki, niektóre komponenty mogą osiągnąć określoną temperaturę, która powoduje zapalenie pobliskich części. Można to sprawdzić poprzez wskaźnik palności drutu żarowego test i test gorącego drutu 850 stopni.

Połączenia tester drutu żarowego nadaje się do badania odporności ogniowej produktów elektrycznych i elektronicznych, komponentów, plastikowych i niemetalowych części izolacyjnych stosowanych w sprzęcie gospodarstwa domowego, takich jak obudowy przełączników, gniazda przekaźników itp., w warunkach awarii lub przeciążenia, które mogą spowodować ich osiągnięcie wysokich wartości temperatury lub spowodować zapalenie pobliskich części. Tester gorącego drutu symuluje w krótkim czasie naprężenia termiczne powodowane przez gorące elementy lub rezystory, takie jak źródła przeciążenia lub źródła zapłonu, i ocenia zagrożenie pożarowe za pomocą technik symulacyjnych.

Zasada działania tester drutu żarowego: określony materiał składający się z drutu niklowo-chromowego o średnicy 4 mm (głowica z gorącego drutu w kształcie litery U) jest podgrzewany do określonej temperatury testowej (300 ℃ ~ 1000 ℃) przy użyciu dużego prądu. Próbkę do badań poddaje się próbie wypalania przez 30 sekund pod określonym ciśnieniem (1.0 N). Zagrożenie zapłonem gotowych produktów sprzętu elektrycznego i elektronicznego określa się na podstawie tego, czy badana próbka i materiał wyściółki zapalają się, czy podtrzymują palenie. Po zakończeniu badania określa się czas przypalania, czas zapłonu (Ti), czas wygaszania płomienia (Te) i wskaźnik palności (GWFI) są rejestrowane.

Połączenia tester drutu żarowego służy do badania właściwości ognioodpornych materiałów i wyrobów gotowych. Sam gorący drut służy jako źródło zapłonu. Temperatura gorącego drutu jest ustawiana i kontrolowana przez regulator temperatury. Podczas procesu testowego regulator temperatury działa w trybie ręcznym, generując określony sygnał napięciowy na wielkość sterowaną (gorący drut), unikając w ten sposób sprzężenia zwrotnego na zmiennej odniesienia (termopara) w regulatorze temperatury.

Temperaturę gorącego drutu można ustawić w zakresie od temperatury pokojowej do 1000 ℃. Temperaturę gorącego drutu mierzy się za pomocą termopary płaszczowej typu K (klasa 1) zgodnie z normą IEC60584-2. Podczas procesu testowego próbka jest przesuwana w stronę gorącego drutu ze stałą prędkością 11 mm/s, a następnie zawracana. Czas nagrzewania wynoszący 30 sekund jest kontrolowany za pomocą timera. Uchwyt próbki testowej jest ciągnięty w stronę gorącego drutu z siłą 1N. Zasilanie to 230VAC±10% (50Hz). W razie potrzeby istnieje możliwość przedstawienia innych warunków technicznych.

Połączenia wskaźnik palności drutu żarowego test i test gorącego drutu o temperaturze 850 stopni to dwie powszechnie stosowane metody badania odporności ogniowej materiałów. Znajdują szerokie zastosowanie w takich dziedzinach jak budownictwo, lotnictwo i przemysł chemiczny. Celem tych badań jest ocena odporności ogniowej materiałów, aby upewnić się, że mogą one skutecznie zapobiegać rozprzestrzenianiu się ognia i chronić bezpieczeństwo ludzi i mienia w przypadku pożaru.

Połączenia wskaźnik palności drutu żarowego Test jest metodą oceny palności materiałów. Podczas badania próbkę poddaje się działaniu określonego źródła płomienia i obserwuje się jej charakterystykę spalania w celu określenia jej palności. Wynik testu jest zwykle wyrażany w procentach, reprezentujących procent powierzchni spalania materiału w stosunku do powierzchni całkowitej. Niższa wartość wskaźnika palności wskazuje na lepszą odporność ogniową materiału.

Test gorącego drutu o temperaturze 850 stopni jest metodą oceny odporności termicznej materiałów. W teście metalowy drut o średnicy 1 mm podgrzewa się do temperatury 850 stopni Celsjusza i styka z badanym materiałem. Jeżeli materiał jest w stanie wytrzymać wysoką temperaturę drutu bez znaczących uszkodzeń lub stopienia, można uznać, że ma dobrą odporność na ciepło.

Te dwie metody testowania odgrywają ważną rolę w projektowaniu produktu i doborze materiałów.

1. Pomagają producentom i projektantom w wyborze odpowiednich materiałów ognioodpornych, aby zapewnić produktom wystarczającą odporność ogniową w przypadku pożaru. Oceniając palność i odporność cieplną materiałów, można zmniejszyć ryzyko stosowania materiałów łatwopalnych lub materiałów, które nie wytrzymują wysokich temperatur, zmniejszając w ten sposób ryzyko wystąpienia i rozprzestrzeniania się pożaru.

2. wskaźnik palności drutu żarowego Test i test gorącego drutu o temperaturze 850 stopni można również zastosować do oceny różnicy w odporności ogniowej między różnymi materiałami. Porównując wyniki testów różnych materiałów, można określić, który materiał jest bardziej odpowiedni dla określonych środowisk operacyjnych. Na przykład w budownictwie, aby zapewnić większe bezpieczeństwo, wymagane są materiały o niższym wskaźniku palności i wyższej odporności cieplnej. W dziedzinach wysokiego ryzyka, takich jak przemysł lotniczy i chemiczny, wymagania dotyczące odporności ogniowej materiałów są wyższe, co czyni te metody badań szczególnie ważnymi.

3. wskaźnik palności drutu żarowego test i test gorącego drutu o temperaturze 850 stopni można również wykorzystać do nadzoru i walidacji kontroli jakości produktu. Producenci mogą stosować te metody testowania, aby upewnić się, że ich produkty spełniają odpowiednie normy i wymagania w zakresie odporności ogniowej. Przeprowadzając regularne testy, można w odpowiednim czasie wykryć problemy z wydajnością materiałów lub produktów i podjąć odpowiednie działania udoskonalające w celu poprawy bezpieczeństwa produktu i niezawodność.

4. wskaźnik palności drutu żarowego Test i test gorącego drutu o temperaturze 850 stopni są ważnymi metodami oceny odporności ogniowej materiałów. Ich zastosowanie i znaczenie można podsumować w następujący sposób: pomoc w wyborze odpowiednich materiałów ognioodpornych w celu zmniejszenia ryzyka pożaru; ocena różnic w odporności ogniowej różnych materiałów i wybór najbardziej odpowiedniego materiału; wykorzystywane do kontroli jakości wyrobów w celu zapewnienia zgodności z normami i wymaganiami w zakresie odporności ogniowej. Te metody badawcze mają szerokie zastosowanie w różnych dziedzinach i odgrywają ważną rolę w zapewnieniu bezpieczeństwa ludzi i mienia.

Uwaga:

1. Użytkownicy tego urządzenia muszą mieć stabilne zasilanie, ponieważ wahania napięcia mogą wpływać na zmiany temperatury.
2. Termopara służy wyłącznie do celów kalibracyjnych i powinna zostać oznaczona na amperomierzu po kalibracji, aby można było ją wykorzystać do kolejnych badań. Po ochłodzeniu się temperatury do temperatury pokojowej, przed rozpoczęciem testu należy ostrożnie zdjąć termoparę z gorącego drutu (termopara jest materiałem eksploatacyjnym i nie jest objęta gwarancją produktu).
3. Nie należy używać gorącego drutu przez dłuższy czas w wysokich temperaturach, aby uniknąć skrócenia jego żywotności. Po każdym użyciu należy natychmiast zmniejszyć prąd i wyłączyć zasilanie.
4. Po zakończeniu każdego testu komorę spalania należy oczyścić przy wyłączonym zasilaniu, uważając, aby nie uderzyć termopary i gorącego drutu.
5. Po wystąpieniu spalania do odprowadzenia spalin można zastosować wentylator wyciągowy, jednak w trakcie badania nie należy go włączać, aby nie wpłynąć na wyniki badania.
6. Jeśli wymagana jest konserwacja, szczególnie podczas wymiany gorącego drutu, pamiętaj o dokręceniu poluzowanych śrub. W przeciwnym razie słaby kontakt może mieć wpływ na obwód prądowy i spowodować powstanie interfejsu o wysokiej temperaturze. Po wymianie części należy dokręcić wszystkie śruby.

Połączenia ZRS-3H Urządzenie do badania rozżarzonego drutu jest zgodne z IEC60695-2-1, IEC60695-2-10, IEC60695-2-11, IEC60695-2-12, IEC60695-2-13 (GB/T5169.10, GBT5169.11, GBT5169.12, GB/T5169.13) < Podstawowe metody badania drutu żarowego, podstawowe metody badania urządzenia z drutem żarowym>, UL 746A, IEC829, DIN695 i VDE0471.

ZRS-3H Aparatura badawcza z drutem żarowym