Zasada Komory do badania starzenia UV:

Sprzęt do badania odporności na warunki atmosferyczne w ultrafiolecie to inny rodzaj sprzętu do badania starzenia pod wpływem światła, który symuluje światło słoneczne, symulując głównie światło ultrafioletowe w świetle słonecznym.

Jednocześnie może również odtworzyć szkody spowodowane przez wodę deszczową i rosę. Urządzenie przeprowadza eksperyment poprzez wystawienie materiału na działanie światła słonecznego i umieszczenie go w kontrolowanym interaktywnym cyklu światła słonecznego i wilgoci, przy jednoczesnej zmianie temperatury. Urządzenie wykorzystuje świetlówki ultrafioletowe do symulacji światła słonecznego, a także może symulować wpływ wilgoci poprzez kondensację lub rozpylanie.

W ciągu zaledwie kilku dni lub tygodni urządzenie może odtworzyć szkody, które na zewnątrz trwają miesiące lub lata. Wyrządzone szkody obejmują głównie blaknięcie, odbarwienie, zmniejszenie jasności, pudrowanie, pękanie, rozmycie, kruchość, zmniejszoną wytrzymałość i utlenianie.

Dane testowe dostarczane przez sprzęt są bardzo pomocne w wyborze nowych materiałów, ulepszaniu istniejących materiałów lub ocenie zmian w składzie, które wpływają na tolerancję produktu. Urządzenie bardzo dobrze potrafi przewidzieć zmiany, jakie produkt napotka na zewnątrz.

Choć światło ultrafioletowe stanowi jedynie 5% światła słonecznego, jest ono głównym czynnikiem świetlnym powodującym zmniejszenie tolerancji produktów outdoorowych. Dzieje się tak dlatego, że reakcja fotochemiczna światła słonecznego wzrasta wraz ze spadkiem długości fali.

Dlatego symulując destrukcyjny wpływ światła słonecznego na właściwości fizyczne materiałów, nie jest konieczne odtwarzanie całego widma światła słonecznego. W większości przypadków wystarczy symulować jedynie krótkofalowe światło UV. Powodem, dla którego w maszynie testującej przyspieszone promieniowanie UV stosowane są lampy UV, jest to, że są one bardziej stabilne niż inne świetlówki i mogą lepiej odtwarzać wyniki testów.

Najlepszą metodą jest symulowanie wpływu światła słonecznego na właściwości fizyczne, takie jak zmniejszenie jasności, pękanie, łuszczenie się itp., przy użyciu świetlówek UV. Do wyboru jest kilka różnych lamp UV. Większość tych lamp UV wytwarza głównie światło ultrafioletowe, a nie światło widzialne i podczerwone. Główną różnicą między lampami jest całkowita energia UV wytwarzana w odpowiednich zakresach długości fal.

Gdy do testu starzenia używana jest komora do badania starzenia w ultrafiolecie, temperatura powierzchni próbki jest ważnym parametrem ekspozycji. Ogólnie rzecz biorąc, wysoka temperatura przyspiesza proces degradacji polimeru. Dopuszczalną temperaturę badania należy określić na podstawie badanego materiału i wskaźnika oceny odporności na starzenie.

Fluorescencyjne lampy ultrafioletowe emitują mniej podczerwieni niż lampy ksenonowe i lampy łukowe z węglem, a efekt ogrzewania powierzchni próbki powstaje zasadniczo w wyniku konwekcji gorącego powietrza. Dlatego różnica temperatur pomiędzy termometrem tablicowym, czarnym termometrem standardowym, powierzchnią próbki i powietrzem w komorze ekspozycyjnej jest bardzo mała.

Następujące dwie metody narażenia: metody narażenia 1 i 2 odpowiadają sprzętowi opisanemu odpowiednio w ① i ②. Klienci mogą skorzystać także z innych metod, jednak warunki ekspozycji należy określić w warunkach badania.

1. Po okresie naświetlania próbkę poddaje się badaniu cyklicznemu bez naświetlacza, a czas badania przeprowadza się zgodnie z obowiązującymi normami. Jeśli nie ma określonych warunków cyklu, zalecamy następujące metody cyklu:

①. Wystawić na działanie promieniowania w czarnej temperaturze standardowej 60 ℃ ± 3 ℃ przez 4 lub 8 godzin; Następnie wystawić na działanie kondensacji bez napromieniania przez 4 godziny w czarnej standardowej temperaturze 50 ℃ ± 3 ℃; Należy zauważyć, że degradacja starzenia niektórych polimerów (takich jak PVC) jest wrażliwa na temperaturę. W takim przypadku zaleca się stosowanie temperatur ekspozycji na promieniowanie poniżej 60 ℃ (np. 50 ℃) w celu symulacji chłodniejszego klimatu;

②. Przy wyborze programu napromieniania, po którym następuje ekspozycja kondensacyjna, dopuszczalny czas napromieniowania lub kondensacji wynosi 2 godziny, aby zapewnić osiągnięcie równowagi warunków w każdym okresie narażenia;

2. Po pewnym czasie ekspozycji na światło próbkę poddaje się badaniu cyklicznemu bez naświetlacza. Próbka poddawana jest ciągłemu naświetlaniu oraz okresowym badaniom cyklu zraszania wodą, a czas badania przebiega zgodnie z obowiązującymi normami. Jeśli nie ma określonych warunków cyklu, zalecamy następujące metody cyklu:

①. Poddawać działaniu promieniowania o temperaturze wzorcowej czerni wynoszącej 50 ℃± 3 ℃ i wilgotności względnej (10 ± 5)% powietrza przez 5 godzin, następnie kontynuować ekspozycję na promieniowanie w temperaturze wzorcowej czerni 20 ℃± 3 ℃ i spryskaj wodą przez 1 godzinę; Uwaga: W urządzeniu odsłonięta powierzchnia próbki jest nawilżana poprzez kondensację za pomocą maszyny kondensującej wilgoć. Wilgoć wytwarzana jest poprzez podgrzanie wody w pojemniku znajdującym się pod uchwytem próbki;

②. Jeżeli sprzęt nie spełnia wymagań punktu 1, można zastosować metodę zapewnienia wilgotności względnej w pomieszczeniu naświetlania lub zraszania próbki czystą wodą lub roztworem wodnym symulującym kwaśny deszcz;

Podczas przeprowadzania testów w komora do badań UV, metodę ekspozycji można wybrać zgodnie z rzeczywistymi wymaganiami testowymi; Różne standardy eksperymentalne wykorzystują różne metody;

Środki ostrożności dotyczące komory testowej starzenia UV:
1. Ponieważ promieniowanie ultrafioletowe może wyrządzić pewne szkody w organizmie człowieka, podczas eksperymentu nie należy bezpośrednio otwierać drzwi komory, patrzeć bezpośrednio na zapalone światło ani bezpośrednio wystawiać skóry na działanie światła. Najlepiej nie otwierać drzwi komory w trakcie eksperymentu, ale jeśli w trakcie eksperymentu wymagane jest debugowanie, najlepiej najpierw podjąć środki ochronne przed kontynuowaniem.

2. Jeżeli próbka ma być badana w środowisku ultrafioletowym przez stosunkowo długi czas, w trakcie badania może wystąpić niedobór wody. Aby zapewnić dokładne wyniki testu, należy regularnie sprawdzać, czy na urządzeniu świeci się kontrolka braku wody. Jeśli jest włączony, najlepiej uzupełnić go w odpowiednim czasie.

3. Ponieważ Komora do badania starzenia UV nie jest sprzętem badawczym w wykonaniu przeciwwybuchowym i ognioszczelnym, najlepiej nie wkładać do studia próbek zawierających substancje łatwopalne i wybuchowe w celu przeprowadzenia badań. Najlepiej nie zawierać substancji żrących w tej samej próbce, w przeciwnym razie może to spowodować korozję ścianek komory badawczej.

Komora do badania starzenia UV jest przeznaczony do oceny wytrzymałości materiałów niemetalicznych, materiałów organicznych (tworzywa sztuczne, farby, powłoki, gumy itp.) w określonych warunkach, takich jak światło słoneczne, temperatura i inne warunki klimatyczne. Tworzy stworzone przez człowieka środowisko testowe imitujące naturalne źródło światła, takie jak światło słoneczne i inne uszkodzenia w przyrodzie, takie jak uszkodzenia spowodowane deszczem i rosą, w celu nałożenia na materiały i oceny stopnia zmiany i blaknięcia koloru w przyspieszonych warunkach środowiskowych . Komora w pełni spełnia wymagania Normy ISO-4892 1, ISO 4892-3, GB/T16585-1996, GB14522-93, GB / T16422.3-1997, ASTMG53 itp., zapewnia najlepszą symulację światła słonecznego UV oraz jest łatwy w użyciu i obsłudze.