Jak zmierzyć połysk za pomocą miernika połysku

Połysk jest istotnym elementem tego, jak nasze oczy interpretują kształt i formę rzeczy. Wykończenie produktu, jego faktura, a także sposób, w jaki próbka jest oświetlona i widoczna, mogą mieć wpływ na wrażenie połysku. Powierzchnie o wysokim współczynniku odbicia są postrzegane jako błyszczące, błyszczące lub błyszczące, podczas gdy powierzchnie o niższym współczynniku odbicia są uważane za posiadające półpołysk lub matowe wykończenie.

Istnieje kilka różnych metod oceny połysku. Korzystanie ze sprzętu optycznego zwanego a miernik połysku jest jedną z metod. Miernik połysku podaje ilościowe pomiary połysku, podane w jednostkach połysku (GU).

Jak zmierzyć połysk

Połysk ocenia się, świecąc wiązką światła o stałym natężeniu na powierzchnię testową pod określonym kątem, a następnie obserwując ilość światła odbijanego od powierzchni, patrząc pod tym samym kątem co wiązka światła. Do określenia poziomu odbicia lustrzanego tego materiału stosuje się połyskomierz. Różne powierzchnie wymagają różnych kątów odbicia.

Wysoki połysk: Wyraźne odbicia obrazów powstają na powierzchniach o olśniewającej lub wysoce wypolerowanej jakości. To szczególne odbicie powstaje, gdy światło padające na powierzchnię odbija się od niej w kierunku lustrzanym.

Pół-matowy połysk: Powierzchnie o półbłyszczącym lub matowym wykończeniu odzwierciedlają obrazy z mniej wyraźnymi szczegółami i mniej intensywną jasnością. Światło nie tylko odbija się w kierunku lustrzanym na powierzchniach półbłyszczących lub matowych, ale także się rozprasza, powodując, że odbity obraz wygląda na bardziej rozproszony niż lustrzany.

Wybór prawidłowego kąta do pomiaru połysku

Połysk określa się ilościowo na podstawie ilości światła odbijanego od powierzchni w porównaniu do wzorca odniesienia polerowanego szkła. Jednostki połysku są standardem pomiaru połysku (GU). Kąt padania, a także charakterystyka powierzchni odgrywają ważną rolę w określaniu ilości światła odbijanego od niej.

Matowy, półpołysk i wysoki połysk to trzy różne poziomy połysku. Zaczynając od A miernik połysku ustawiony na kąt padania wynoszący sześćdziesiąt stopni, to najlepszy sposób na wybranie takiego kąta pomiarowego, który zapewni najdokładniejsze wyniki.

Jeżeli wynik mieści się w przedziale od 10 do 70 GU, uznaje się, że powłoka posiada wykończenie „półpołyskowe”, a połyskomierz powinien być ustawiony pod kątem 60° podczas pomiaru. Jeśli wynik jest mniejszy niż 10GU, uznaje się, że produkt ma „niski połysk”, a połyskomierz należy wyregulować tak, aby wskazywał pod kątem 85°. Jeśli jednak wynik jest większy niż 70GU, uznaje się, że produkt ma „wysoki połysk”, a połyskomierz należy wyregulować tak, aby wskazywał pod kątem 20°.

Odbicie 85%.

Chociaż skala jednostek połysku (GU) jest liniowa, zakresy pomiarowe dla każdego kąta padania są różne: 0–2000GU dla 20°, 0–1000GU dla 60° i 0–160GU dla 85°.
Procent współczynnika odbicia oblicza się poprzez porównanie ilości energii świetlnej przesyłanej i odbieranej przez miernik połysku. Wartość ta jest następnie wyrażana jako procent pełnego zakresu pomiarowego kąta padania i wartość jest wyświetlana jako procent w stosunku do wybranego kąta padania.

Miernik połysku skalibrowany pod kątem 20 stopni ma zakres pomiarowy od 0 do 2000 GU; stąd wartość 1000 GU w temperaturze 20 stopni zostanie wyrażona jako 50%20, podczas gdy wartość 500 GU zostanie wyrażona jako 25%20. Wartość 500GU przy 60°, jednak byłaby reprezentowana jako 50%60, ponieważ zakres pomiarowy dla 60° wynosi 0–1000GU. Im bardziej błyszcząca jest powierzchnia, tym wartość będzie bliższa dokładnie 100%.

Istnieje kilka substancji, których wartości pomiarowe mogą przekraczać 100GU. Przykładami takich substancji są przezroczyste tworzywa sztuczne i lakiery. Metale o wysokim stopniu odbicia mogą mieć poziom połysku nawet do 2000GU. Dodatkowo wartość pomiaru może być podwyższona w przypadku materiałów przezroczystych ze względu na liczne odbicia w masie materiału, które mogą być tego przyczyną. W każdej z tych sytuacji typową praktyką jest opisywanie wyników pomiarów w kategoriach procentu współczynnika odbicia.

Zamglenie (HU)

Zamglenie powoduje zmniejszenie odbijanego kontrastu i powoduje pojawienie się „aureoli” wokół odbitych źródeł światła, co znacznie pogarsza jakość obrazu.
Zgodnie z normą ASTM D4039 termin „zamglenie” jest zdefiniowany wewnątrz LISUN Miernik połysku jako różnica liczbowa istniejąca pomiędzy współczynnikiem odbicia zwierciadlanego mierzonym przy 60 stopniach i 20 stopniach.
Jest to mierzone w jednostkach zamglenia (HU).

Połyskometry (także mierniki połysku)

LISUN zapewnia pełny wybór połyskomierzy jedno-, dwu- i trójkątowych, a także mierników DOI. Przyrządy te oceniają połysk, procent odbicia i zmętnienie różnych powierzchni.
Połączenia LISUN AGM-500Pro Połyskomierz można kupić jako podstawowy miernik połysku przy 60 stopniach lub jako najnowocześniejszy połyskomierz o pojedynczym, podwójnym lub potrójnym kącie, z możliwością wykrywania odpowiednio zmętnienia i procentowego współczynnika odbicia.

Tagi:AGM-500PRO